Сельская честь

Sitsiliya qishlogʻi… 1880-yil.
Bir paytlar qishloqdoshi Lolani yaxshi ko‘rgan dehqon Turridu o‘zini yangi iltifot – Santuzza bilan yupatdi. Haydovchi Alfioga uylangan Lola turmushda baxt topa olmaydi va Turridada avvalgi tuyg'ularini qaytadan uyg'otadi. Turrida Santuzzaga sovuqqonlik bilan qaraydi, bu esa uni tushkunlikka soladi.
Santuzza onasi Turiddu Lusiyaga o'zining achchiq sevgisi haqida to'liq hikoya qiladi.
Lolaning eri xotinining halolligiga shubha qilmaydi.
Santuzza Turridadan uning oldiga qaytishini iltimos qiladi. Ammo uning abadiy rashkidan g'azablanadi.
Lola paydo bo'lib, Turiddu go'zal va xushchaqchaq ayolning orqasidan shoshiladi. Santuzza uning yo'lini to'sadi. Bunga javoban Turiddu zerikkan xo‘jayini qo‘pollik bilan itarib yuboradi. Qiz yig'lab sotqinni qarg'adi... To'satdan u haydovchi Alfioni ko'rib qoladi va unga Turiddu va Lolaning jinoiy muhabbati haqida gapirib beradi. Alfio jinnidek g'azablanadi va qasos olishga va'da beradi.
Pasxa marosimidan keyin odamlar cherkovni tark etishadi. Turiddu haydovchini vino bilan davolamoqchi, lekin haydovchi undan stakanni taqillatib yuboradi. Bu haqoratni faqat qon bilan yuvish mumkin. Turiddu, Sitsiliya odatiga ko'ra, Alfioning qulog'ini tishlaydi. Bu qiyin.
Jang hayot uchun emas, balki o'lim uchun pichoq bilan bo'ladi. Turiddu birdan hushyor tortdi. U o'ldirilsa, Santuzza yolg'iz qolishini tushunadi. U Alfio bilan yarashmoqchi edi, lekin juda kech. Qishloq tashqarisida kutib turganini aytadi...
Turiddu onasi bilan xayrlashadi. Santuzza oldida o'zini aybdor his qilib, onasidan unga g'amxo'rlik qilishni so'raydi.
Vahimali sukunatdan so'ng dahshatli qichqiriq eshitiladi: "Turidduni o'ldirishdi!"