Иди, мое творение, в народ!...

Buyuk oʻzbek shoiri, mutafakkiri, davlat arbobi Alisher Navoiy (1441-1501) boy adabiy meros qoldirdi. Oʻrta Osiyoning XV asrdagi maʼnaviy hayotini har tomonlama ochib bergan oʻttizga yaqin sheʼriy toʻplamlar, yirik sheʼrlar, nasriy va ilmiy risolalar muallifi.

Alisher Navoiy lirikasi, ayniqsa, uning "G'azal"i hayratlanarli yaxlitligi bilan ajralib turadi. Shoir ijodining cho‘qqisi mashhur “Xamsa” (“Beshlik”) bo‘ldi. Qirq yillik ostonasini bosib o‘tib, boy hayotiy tajriba to‘plagan Alisher Navoiy o‘zining buyuk salaflari Nizomiy, Ganjaviy, Amir Xosrov Dehlaviy an’analarini ijodiy rivojlantirib, 1483-yilda o‘zi uzoq yillardan buyon amalga oshirgan ulug‘vor rejasini amalga oshirishga kirishdi. . “Farhod va Shirin”, “Layli va Majnun”, “Yetti sayyora”, “Iskandar devori”, “To‘g‘rilar sarosimasi” kabi beshta she’rdan iborat ulkan epik yodgorlik yaratdi.